Słudzy diabła 2: Wspólnota

“Słudzy diabła 2: Wspólnota” to jak nietrudno się domyślić kontynuacja całkiem udanego horroru “Słudzy diabła” z 2017 roku. A jak to z kontynuacjami bywa, powinno być więcej, mocniej i krwawiej. Czy tak jest i tutaj?

Mija kilka lat od wydarzeń z pierwszej części filmu, a grono bohaterów, którzy przeżyli tamtą tragedię, mieszka w nowym miejscu. Jest nim czternasto piętrowy blok gdzieś na odludziu, na terenie, który może zostać zalany przy większym sztormie oraz, na którym kiedyś najprawdopodobniej był cmentarz. Tak przynajmniej wynika z wykopanych niedaleko nagrobków. W każdym razie życie bohaterów wydaje się być w miarę spokojne. Jednak i tu nie brakuje tajemnic. Ojciec rodziny chowa coś w walizce. Sąsiedzi mają dziwny album ze zdjęciami. Czasem chodzi do dziwnych wypadków. Pewnego dnia spada winda, zabijając kilkanaście osób, a zanim martwi zostaną pochowani, przychodzi sztorm i okolica zostaje zalana. Kto się nie ewakuował wkrótce przeżyje koszmar, a przeszłość powróci do naszych bohaterów.

Film pomału wciąga widza w osnutą opowieść. Tempo nie jest szczególnie pospieszne, ale im bliżej końca tym wyraźnie nabiera rozpędu. Miejsce wydarzeń to głównie odludny budynek i jego kiepsko oświetlone wnętrze, charakteryzujące się sporymi klatkami schodowymi i raczej ciasnymi mieszkaniami. A ze sztormem przyszedł i brak prądu, więc będziemy skazani na skąpe źródła światła. Trzeba jednak przyznać, że buduje to całkiem mroczny klimat. Szczególnie, że większość mieszkańców prawdopodobnie się ewakuowała i panująca dookoła cisza oraz pustka budują wyraźne poczucie odosobnienia i odcięcia od świata zewnętrznego.

W takich okolicznościach urbanistycznej przyrody, nasi bohaterowie będą musieli stawić czoła nadprzyrodzonym mocom. W mieszkaniach są zwłoki zmarłych tragicznie w wyniku awarii windy mieszkańców i jak to z trupami w horrorach bywa, będą one straszyć. Zazwyczaj tylko spojrzą w stronę kamery, ale czasem także zmienią swoje położenie. Nie liczcie jednak na akcję a’la inwazja zombie. Tu groza jest subtelniejsza. Oparta na małych akcentach i tajemnicach, które z czasem będą wysuwać się na pierwszy plan. Choć trafi się także kilka prostych jumpscarów. A skoro to kontynuacja to i powróci diabelska sekta z pierwszej części. Budynek, w którym wszystko się dzieje ma swoje tajemnice i ukryte pomieszczenia. Ale to wątki, których nie będę zdradzał.

W każdym razie “Słudzy diabła 2: Wspólnota” charakteryzuje się podobnym klimatem co pierwsza część. Ciekawie wypada osadzenie jej w religii muzułmańskiej, co jest pewną odskocznią od wierzeń bliższych nam kręgów kulturowych, choć zło jako takie nie robi w sumie różnicy. Napięcie rośnie by w finale osiągnąć swoje apogeum. I jak już przy finale jesteśmy to mam co do niego mieszane uczucia. Szczególnie do zastosowanego tam oświetlenia, które powoli pulsuje, co zwyczajnie mnie irytowało. Może to taki specjalny zabieg dla podniesienia dramatyzmu. A może sposób na ukrycie pewnych niedociągnięć. W efekcie jednak nie mogę powiedzieć bym to docenił.

Sam film trzyma mniej więcej poziom jedynki, choć niestety “Słudzy diabła 2: Wspólnota” nieszczególnie rozwijają znane nam już wątki. A szkoda, bo wydaje mi się, że było tu miejsce na lepsze nakreślenie pewnych motywów i dorzucenie jakichś nowych elementów. Tymczasem tego zabrakło. Mam nawet wrażenie, że w jedynce fabuła była bardziej rozbudowana. W każdym razie, jeśli “Słudzy diabła” przypadły Ci do gustu, to myślę, że i po kontynuację warto sięgnąć. Jeśli natomiast nie zna się jedynki, to lepiej najpierw sięgnąć po nią, a dopiero potem zdecydować, czy ma się ochotę na więcej.