Nienarodzony

"Dybuk - w mistycyzmie i folklorze żydowskim zjawisko zawładnięcia ciałem żywego człowieka przez ducha zmarłej osoby. Dybukiem nazywa się też samego ducha, duszę zmarłego, która nie może zaznać spoczynku (czy też, wśród zwolenników kabały, reinkarnacji) z powodu popełnionych grzechów, i szuka osoby żyjącej, aby wtargnąć w jej ciało. Wedle niektórych mistyków, podatnymi na opanowanie przez dybuka miały być osoby grzeszne, zaś duchy przejawiać miały szczególną aktywność w noc święta Jom Kippur (Dzień Pojednania, Sądny Dzień)". Wikipedia

I taki właśnie dybuk bezczelnie wlazł swoimi buciorami w życie, przyciągającej uwagę na plakacie swoimi pośladkami, Casey Beldon. Ale to nie pierwsza taka jego akcja, gdyż ta historia sięga jeszcze młodości jej babci, która przeżyła uwięzienie w Aushwitz. Niestety jej brat bliźniak już nie, choć dwa dni po swojej śmierci wrócił, ale to już nie był ten sam dzieciak. Teraz dybuk, chce przedostać się do naszego świata ponownie i zależy mu szczególnie na naszej bohaterce, a w realizacji swoich celów, nie pogardzi też innymi.

Nienarodzony, chociaż przez krytyków i wielu widzów dosyć mocno napiętnowany, mi osobiście się podobał. Owszem, dostrzegam w nim wiele wad, jak chociażby uproszczenia, czy zupełne niewykorzystanie tematu i co za tym idzie żydowskiego miscytyzmu , ale uważam, że jako kino rozrywkowe, sprawdzi się bardzo dobrze. W końcu mamy tutaj demona i kilka niezłych efektów specjalnych. Znajdzie się także kilka mocnych momentów grozy, a nawet udanych jump scen. I mimo, że w sumie otrzymujemy opowieść o duchu to nad produkcją unosi się delikatna, ale wyraźnie wyczuwalna nutka slashera. Kilka scen wkurza, kilka jest nielogicznych, ale film jako całość nie męczy i momentami potrafi wciągnąć widza w zmagania z demonem.